Diagnose paniekstoornis
Uw arts of andere zorgverlener moet bepalen of u paniekaanvallen, paniekstoornissen of een andere aandoening heeft, zoals hart- of schildklierproblemen, die lijkt op panieksymptomen.
Om een diagnose vast te stellen, krijgt u mogelijk:
- Een volledig fysiek examen
- Bloedonderzoek om uw schildklier en andere mogelijke aandoeningen en tests op uw hart te controleren, zoals een elektrocardiogram (ECG of EKG)
- Een psychologische evaluatie om te praten over uw symptomen, stressvolle situaties, angsten of zorgen, relatieproblemen en andere problemen die uw leven beïnvloeden
U kunt een psychologische zelfevaluatie of vragenlijst invullen. U kunt ook worden gevraagd naar het gebruik van alcohol of andere middelen.
Criteria voor diagnose van paniekstoornis
Niet iedereen met paniekaanvallen heeft een paniekstoornis. Voor een diagnose van paniekstoornis worden in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5), gepubliceerd door de Psychiatric Association, deze punten vermeld:
- Je hebt frequente, onverwachte paniekaanvallen.
- Ten minste één van je aanvallen is gevolgd door een maand of meer van aanhoudende zorgen over het hebben van een nieuwe aanval; voortdurende angst voor de gevolgen van een aanval, zoals het verliezen van controle, het hebben van een hartaanval of “gek worden”; of je gedrag aanzienlijk veranderen, zoals het vermijden van situaties waarvan je denkt dat ze een paniekaanval kunnen veroorzaken.
- Uw paniekaanvallen worden niet veroorzaakt door drugs of ander middelengebruik, een medische aandoening of een andere geestelijke gezondheidstoestand, zoals sociale fobie of obsessieve compulsieve stoornis.
Als u paniekaanvallen hebt, maar geen paniekaandoening, kunt u toch profiteren van de behandeling. Als paniekaanvallen niet worden behandeld, kunnen ze erger worden en zich ontwikkelen tot een paniekstoornis of fobieën.
Behandeling
Paniekstoornis behandeling kan helpen de intensiteit en frequentie van uw paniekaanvallen te verminderen en uw functie in het dagelijks leven te verbeteren. De belangrijkste behandelingsopties zijn psychotherapie en medicijnen. Afhankelijk van uw voorkeur kan een of beide soorten behandeling worden aanbevolen, uw geschiedenis, de ernst van uw paniekstoornis en of u toegang hebt tot therapeuten die een speciale opleiding hebben gevolgd in paniekstoornissen.
Psychotherapie
Psychotherapie, ook wel gesprekstherapie genoemd, wordt beschouwd als een effectieve eerste-keusbehandeling voor paniekaanvallen en paniekstoornis. Psychotherapie kan u helpen paniekaanvallen en paniekstoornissen te begrijpen en te leren omgaan met deze aandoeningen.
Een vorm van psychotherapie genaamd cognitieve gedragstherapie kan u helpen door uw eigen ervaring te leren dat panieksymptomen niet gevaarlijk zijn. Tijdens therapiesessies zal uw therapeut u helpen de symptomen van een paniekaanval geleidelijk opnieuw te creëren op een veilige, repetitieve manier. Zodra de fysieke sensaties van paniek niet langer bedreigend zijn, beginnen de aanvallen op te lossen. Een succesvolle behandeling kan ook helpen om de angsten te overwinnen van situaties die je hebt gemeden vanwege paniekaanvallen.
Het kan tijd en moeite kosten om resultaten uit de behandeling te zien. U kunt de symptomen van paniekaanval binnen enkele weken zien verminderen en de symptomen verminderen vaak aanzienlijk of verdwijnen binnen enkele maanden. U kunt af en toe onderhoudsbezoeken afspreken om ervoor te zorgen dat uw paniekaanvallen onder controle blijven of om herhaling te voorkomen.
Medicatie
Medicijnen kunnen helpen bij het verminderen van de symptomen die gepaard gaan met paniekaanvallen en depressie, als dat een probleem voor u is. Van verschillende soorten medicatie is aangetoond dat ze effectief zijn bij het beheersen van symptomen van paniekaanvallen, waaronder:
- Selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s). Over het algemeen veilig met een laag risico op ernstige bijwerkingen, worden SSRI antidepressiva doorgaans aanbevolen als de eerste keuze van medicijnen om paniekaanvallen te behandelen. SSRI’s goedgekeurd door de Food and Drug Administration (FDA) voor de behandeling van paniekstoornis omvatten fluoxetine (Prozac), paroxetine (Paxil, Pexeva) en sertraline (Zoloft).
- Remmers van heropname van serotonine en norepinefrine (SNRI’s). Deze medicijnen zijn een andere klasse van antidepressiva. Het SNRI-medicijn venlafaxine hydrochloride (Effexor XR) is door de FDA goedgekeurd voor de behandeling van paniekstoornis.
- Benzodiazepines. Deze sedativa zijn onderdrukkers van het centrale zenuwstelsel. Benzodiazepines kunnen verslavend zijn en mentale of fysieke afhankelijkheid veroorzaken, vooral wanneer ze lange tijd of in hoge doses worden ingenomen. Benzodiazepines goedgekeurd door de FDA voor de behandeling van paniekstoornis omvatten alprazolam (Xanax) en clonazepam (Klonopin). Als u op een eerstehulpafdeling voor een paniekaanval hulp zoekt, kunt u een benzodiazepine krijgen om de aanval te helpen stoppen. Benzodiazepinen worden over het algemeen alleen op korte termijn gebruikt. Omdat ze verslavend kunnen zijn, zijn deze medicijnen geen goede keuze als je problemen hebt gehad met alcohol- of drugsmisbruik. Ze kunnen ook interageren met andere medicijnen, gevaarlijke bijwerkingen veroorzaken.
Als één medicatie niet goed werkt, kan uw arts aanbevelen om naar een andere medicatie over te schakelen of bepaalde medicijnen te combineren om de effectiviteit te verhogen. Houd er rekening mee dat het enkele weken kan duren nadat een medicijn voor het eerst is gestart om een verbetering van de symptomen op te merken.
Alle medicijnen hebben een risico op bijwerkingen en sommige kunnen in bepaalde situaties, zoals zwangerschap, niet worden aanbevolen. Praat met uw arts over mogelijke bijwerkingen en risico’s.